پیاده سازی یک فلومتر شامل فلوسنسورها، مبدل ها و واحدهای پردازش سیگنال می شود. فلومترها برای استفاده باید در یک سیستم لوله کشی راه اندازی شده و یا در حال طراحی گنجانده شوند. پیاده سازی فلومترها شامل دو نوع برخط (inline) و الحاقی (insertion) است. مدل های برخط شامل اتصالات لوله upstream و downstream هستند در حالیکه مدل های الحاقی سنسور را در لوله جایگذاری می کنند.بیشتر فلومترها نیازمند قرارگیری در نقطه ای هستند که لوله در هر دو سمت آنها برای یک فاصله مشخص به صورت مستقیم قرار گیرد. برای مدل های برخط، قطر لوله ها باید برابر سایز فلومتر باشد. دو مدل از پرکاربردترین انواع اتصالات فلومترها و لوله، اتصال Flang و Wafer است که در شکل زیر آنرا مشاهده می کنید.

در میان روش های مختلف اتصال فلومتر، طراحی روش الحاقی برای کاربرد در خطوط لوله در مقیاس بزرگ انعطاف پذیرتر و مقرون به صرفه تر است درحالیکه طراحی برخط کالیبراسیون راحتتری دارند اما نسبت به روش دیگر محدودتر هستند.
به منظور انتخاب یک فلومتر که برای کاربردی خاص مناسب باشد فاکتورهای بسیاری باید در نظر گرفته شود. مهمترین آنها نوع سیال (گاز، مایع، بخار و ...) و شرایط سیال (وجود و یا عدم وجود آلاینده در سیال، غلظت، سایندگی و ..) است. فاکتور مهم دیگر اندازه لوله و نرخ جریان است که مشخص کردن این دو پارامتر بسیاری از مدل ها را برای انتخاب صحیح فلومتر حذف می کند.
از آنجاییکه فلومترها ابزاری برای اندازه گیری کمیت های مختلف سیال از طریق تکنولوژی های متفاوتی هستند ویژگی های بسیاری برای دسته بندی آنها وجود دارد. اما به طور کلی در چهار دسته زیر می توان فلومترها را تقسیم بندی کرد:

تکنولوژی سنجش
ساختار فلومتر
کمیت فیزیکی مورد سنجش
کمیت سیال مورد سنجش
بر اساس تکنولوژی ساخت فلومترها به طور کلی به صورت زیر دسته بندی خواهند شد.

دیگر ویژگی های مدنظر برای انتخاب فلومتر مناسب می تواند شامل چگالی، فشار، دما، غلظت و هدایت الکتریکی سیال باشد. همچنین توجه به حالت سیال (خالص و یا ترکیبی) و وضعیت جریان سیال (ثابت، ضربه ای و یا متغیر) نیز نیاز است.
علاوه بر این پارامترهای دیگری نظیر اندازه گیری با دقت، صحت و تکرارپذیری، باید با صرف کمترین هزینه (راه اندازی اولیه و نگهداری) برآورده شوند.